İŞİTME YETERSİZLİĞİ

İŞİTME YETERSİZLİĞİ

İşitme duyarlılığının kısmen ya da tamamen yetersizliğinden dolayı konuşmayı edinmede, dili kullanmada ve iletişimde güçlük nedeniyle bireyin eğitim performansının ve sosyal uyumun olumsuz yönde etkilenmesi durumudur.

NASIL FARK EDİLİR ?

– Birden oluşan ses değişimlerini fark edemeyebilir.

– Motorlu araçların gürültüsüne ilgisiz kalabilirler.

– Dil gelişiminde gerilik olabilir.

– Arkasından çağrıldığında ismine tepki vermeyebilir.

– Radyo – Teyp vb. müzik araçlarını dinlemeye karşı ilgisiz kalabilirler.

– Sınıftaki tartışmalara, konuşmalara karşı ilgisiz olabilirler.

– Konuşulan bazı sözcüklerin yenilenmesini isteyebilirler.

– Konuşanı bir eli ile kulağını destekleyerek dinleyebilirler.

– Konuşanın yüzüne bakarak dinlemek isteyebilirler.

– İşitebilmek için konuşana doğru eğilebilirler.

– İsteklerini anlatabilmek için gereğinden fazla jest-mimik kullanabilirler.

-Talimatları yanlış anlayabilirler.

– Dikte çalışmasında yanlışlıklar yapabilirler.

– Okul başarıları yaşıtlarına göre gerilik gösterebilir.

– Okuma güçlüğü yaşayabilirler.

– Durmadan konuşma eylemi gösterebilirler ya da sessiz kalmayı kalmayı tercih edebilirler.

– Sürekli gerginlik ve sinirlilik halinde olabilirler.

– Seslerin hangi yönden geldiğini kestiremeyebilirler.

– Grup oyunlarına katılmada isteksiz olabilirler.

– Çağrılınca cevap vermeyebilirler.

– Annesinin sesini tanımama, ayırt edememe görülebilir.

– Televizyonu ya da radyoyu yakın mesafeden dinleme ve sesini normalden fazla açmayı isteyebilirler.

– Konuşma düzgün ve akıcı olmayabilir.

– Çok gürültülü ortamlarda konuşmaları ayırt edemeyebilirler.

ANNE-BABAYA ÖNERİLER

– Doğal ve açık ifadelerle konuşulmalı ses tonu fazla yükseltilmemelidir.

– Dokunarak ya da işaret edilerek iletişim kurmaktan kaçınılmalı ve işitme engelli çocuğun işitme kalıntısını kullanabilmesi için sözel iletişim kurulmalıdır.

– Çocuğun hareketleri istenmeyen şekilde olursa hayır diyerek ikaz edilmeli eğer çocuk sözel ifadeden anlamıyorsa yüz ifadenizi değiştirerek istenmeyen bir hareket yaptığının farkında olunmasına yardımcı olunmalıdır.

– İşitme engelli çocuğa konuşmayı kazandırmak için günlük doğal ortamlardan yararlanılmalıdır.

– İşitme engelli çocuk konuşması için zorlanmamalı ama konuşma ihtiyacı yaratılmalıdır. Çocuğun konuşması için zorlanması onda bıkkınlık yaratabilir.

– İşitme engelli gençlerde işitme engelinden dolayı işiten akranlarıyla arkadaş edinmede güçlükler ve cihaz takmada isteksizlik gibi sorunlar görülebilir. Bu sorunlar çocukla kurulan yakın ve içten bir iletişim ile giderilebilir.

– Onların yapamadıklarına değil yapabileceklerine bakmalı güçlü yönleri geliştirilmelidir.

– Çevreden bir çok öğüt, fikir verenler olabilir. Ancak deneyimlerine ve bilgisine güvenilen uzmanlara danışılmalıdır.

NARİN İLK

ÖZEL EĞİTİM ÖĞRETMENİ

1 comment

Leave a comment